Γιάννης Δούκας

Ο αγωνιστής Λυκειάρχης

Ο Γιάννης Δούκας έφυγε πλήρης ημερών για το ανεπίστροφο ταξίδι. Άφησε πίσω του αγαπημένα πρόσωπα, σύζυγο, παιδιά και εγγόνια, να τον θυμούνται και να συνεχίσουν το έργο του. Μια ζωή πλήρης, με αγώνες, καταξίωση, εκτίμηση, σεβασμό. Ο Γιάννης ήταν φτιαγμένος από τη στόφα εκείνη των παλαιών λυκειαρχών, που πέρασαν πολλά, δοκιμάστηκαν και κράτησαν ψηλά το όραμά τους για τα σχολεία τους, αλλά και την ιδιωτική εκπαίδευση γενικότερα. 

Το 1977, όταν σε συνθήκες ιδιαίτερης έντασης στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης προετοιμαζόταν ο νόμος 682/1977 για τα ιδιωτικά σχολεία, ο Γιάννης διείδε τα προβλήματα που θα ανέκυπταν. Προειδοποιούσε δε, ότι με το άρθρο 16 παρ. 8 του Συντάγματος θα επιχειρούνταν ο υπό σύνταξη νόμος να περιλάβει ρυθμίσεις που θα ναρκοθετούσαν τον ιδιωτικό χαρακτήρα των ιδιωτικών σχολείων. Οι εξελίξεις τα επόμενα χρόνια, και στο πλαίσιο της μεταπολιτευτικής ιδεολογίας που κυριαρχούσε,   τον δικαίωναν συχνά-πυκνά, αλλά ταυτόχρονα δεν έκαμψαν την αγωνιστικότητά του. Αντίθετα την ενίσχυσαν και έδινε πάντα το παρών, μέχρι την ώρα που η φυσική του ικμάδα τον εγκατέλειψε.

Την αγωνιστικότητα και την ευθυκρισία του τις κληροδότησε στα παιδιά του, τον Κωστή και την Ελένη, που συνεχίζουν επάξια το έργο του στα Εκπαιδευτήρια Δούκα, τα οποία μετρούν ήδη 99 χρόνια λειτουργίας. 

Γιάννη θα σε θυμόμαστε πάντα. Ας είναι ελαφριά η αττική γη που θα σε δεχθεί   

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΙΕΙΕ